La primera semana

Precies een week geleden namen we afscheid van familie, vrienden en Nederland en gingen we op reis met als eerste stop Mexico stad. Daar zouden we bijkomen van alles, waar mogelijk nog wellicht wat rondreizen, de weg vervolgen naar Guatemala om voor een maand een taalschool te volgen en om uiteindelijk half januari te gaan starten bij NPH Honduras.

Tot zover kunnen we concluderen dat dit plan gestaag verloopt! De eerste dagen in Mexico hebben we gespendeerd in Mexico stad en een tripje naar Puebla, een “kleiner” stadje op zo’n 2 uur rijden vanaf Mexico stad. Alles natuurlijk in perspectief, waar in Mexico stad 22 miljoen mensen wonen lijkt alles daaromheen klein. En als je uit Nederland komt, moet je toch altijd weer even wennen aan deze afstanden en hierop je reistijden afstemmen. Puebla is een fijne afwisseling: een stuk kleiner en het historisch centrum bestaat uit veel kleurrijke koloniale gebouwen, afgewisseld met mooie muurschilderingen.

Daar waar wij geen groot fan zijn van grote steden, wilden we zo snel mogelijk weg. De eerste (goedkoopste) vlucht naar onze zin ging zaterdag naar Cancún, in het noordoosten van Mexico. Ook hierin vergis je je weer snel in de afstanden, het lijkt zo dichtbij, maar het is al snel een kleine 2,5 uur vliegen, of 28 uur met de bus. Vervolgens zijn we vertrokken naar Chiquila om van daaruit de boot te pakken naar Holbox. Wát een verademing!

Alles wat je je kan voorstellen bij een subtropisch eiland is te vinden op Holbox: azuurblauwe zee, strakblauwe lucht, witte stranden, palmbomen met kokosnoten en een fijne temperatuur. Zelfs nog een tikkeltje te warm voor ons, dus we zijn blij dat we hier in november zijn en niet in hoogzomer. Op dit eiland kunnen we vast wennen aan de Latijn Amerikaanse “despacio/ mañana mañana” cultuur. Oftewel het gas los en rustig aan doen. We blijven 2 nachten en overdag lopen we over het strand, duiken in het zwembad en kijken onze ogen uit op de prachtige street art in het dorp. Op elke hoek is wel weer een nieuw kunstwerk te aanschouwen, schitterend!

Na Holbox vertrekken we weer naar het vaste land en gaan we naar Valladolid, het startpunt voor een (mogelijk) bezoek aan de Chitzén Itzá, de Maya tempels. Voor de kenners, dit wordt voor ons nummer 6 van de 7 moderne wereldwonderen om te bezoeken, een hoogtepunt om naar uit te kijken dus.

Dat we nu vrij gemakkelijk door het land kunnen reizen is best bijzonder. Voorafgaand aan de reis konden we moeilijk inschatten in hoeverre rondreizen een mogelijkheid was. Het maakt het nu extra fijn dat we de Zuid Amerikaanse cultuur, geschiedenis en taal (beter) kunnen leren kennen.

En voor de nieuwsgierigen onder ons, de vraag krijgen we zo nu en dan: hoe zit het in Mexico/Zuid Amerika met Covid-19? Over het algemeen hebben we het idee dat men de pandemie serieus neemt. Mondkapjes worden overal gedragen zowel binnen als buiten, waar je binnenkomt staat iemand met een fles desinfectiemiddel klaar en wordt je temperatuur gemeten. So far, so good. Echter is het advies afstand houden nog wel een dingetje. Daarbij staat men hutje mutje in de metro, moet je doorschuiven in de rij zodat je buurman in je nek hijgt en wordt er geen ruimte gemaakt op straat, alsof er geen pandemie bestaat of dat de overige maatregelen voldoende zouden moeten beschermen. Maar goed, we blijven alert. Dat betekent keuzes maken: goedkope hutje mutje metro naar het vliegveld vervangen voor een duurdere taxi bijvoorbeeld. Hoe dan ook, als het zo gaat, zijn wij tevreden! Adiós uit Mexico!

Ps. Voor wie geïnteresseerd is in meer reisdetails en foto’s: die vind je op Polarsteps. Kijk dan op: www.polarsteps.com/GerbendeKoningGans